Hindi ko alam kung anong oras na, wala ako makitang relo sa paligid....
nakahiga pa sa kama....
Tumayo ako sa aking pagkakahiga at bawat hakbang ng aking mga paa ramdam ko ang lamig na tila nagsasabi sa akin na umaga pa. Pilit kong ginigising ang sarili sa pag-iisip ng mga pwedeng gawin mula sa aking pagbangon sa kama. Gaya ng nakagawian hahanapin ko muna ang takure at mag-iinit ng tubig, kukunin ang asukal at kape sa lamesa at uupo sandali sa sala.
Malakas ang buhos ng ulan, madilim pa sa labas at tila unti-unting kinakain ng dilim ang liwanag sa labas. Ang hangin na animo'y sumisigaw ng "Matulog ka pa....... matulooogggg kaaaa paaa.." ay paulit-ulit na dumadampi sa aking mga pisngi. Lumingon ako sa labas ng bahay at naglakad papunta sa bukas na pinto. Tinanaw ko ang kapaligiran, nakakapanibago dahil ilang buwan din padaan-daan ang mga ganitong pag-ambon at sa puntong ito ay ang pagpaparamdam na may darating na mahaba-habang pagpatak ng ulan sa buong lingo.
Makaraan magtimpla ng kape pumunta ako sa aking lamesa at nagbasa ng mga sulat gamit ang internet. Habang abala sa mga babasahin napansin ko ang isang sulat na mula sa aking pinsang babae na nagpapasalamat sa aking binigay na payo tungkol sa kanyang problema sa pag-ibig. Nakakatuwang isipin dahil hindi naman talaga ako marunong mag-advice ng mga taong bigo sa pag-ibig, nagkataon lang siguro na alam ko ang kwento ng kanyang relasyon mula sa kung paano nya nakilala at kung paano sila nagkaroon ng pagsubok at hanggang sa huli ay nagkahiwalay dahil sa mga kadahilanang kumplekado kahit hindi naman.
Mga kataga na kailangan kong ilabas, sa totoo lang sa mga ganitong bagay hindi ako gaano nagsususlat dahil para sa akin hindi kayang bigyan ng kahulugan ang pag-ibig... dahil masgusto ko itong ipadama sa mga taong mahal ko kesa bigyan ng salitang nakakapuwing sa mata.
"May mga tao na ginagawang hobby ang hinanakit, alam mo ng masasaktan ka bakit kailangan mo pang alamin at subaybayan ang buhay ng ex mo? "
"Paulit-ulit mo lang sasaktan ang sarili mo kung hanggang ngayon ayaw mo pa rin bitawan ang kahuli-hulihang bagay na nasa kamay mo na alam mong sa kanya."
Mga salitang alam kong makakatulong sa kanyang pag-iisip, damdamin at pang-uunawa na hindi lahat ng pagsubok sa relasyon ay para lang sa karelasyon , kung minsan para din ito sa iyong sarili kung paano ba ang buhay kung wala na sya.
Wala akong gustong saktan sa mga panulat ko, pero panigurado madami akong gustong ipaalala sa mga tao na kung anong meron sila at hindi pa huli ang lahat upang sila ay magpasalamat.
"Madami pang pwedeng magmahal sayo at madami pang tao na nasa paligid mo na higit pa ang pagmamahal na ibinibigay kesa sa taong minahal mo noon"
Sila ang iyong sandalan at tangap kung sino ka hindi dahil kung anong meron ka, sila ang taong mahal ka dahil ikaw ang buhay nila, sila ang tunay mong katuwang at hindi ang ibang tao na walang magawa kundi saktan ka.
Magmahal ka ng tunay at kung mawala man siya sa iyo.....
"Magpasalamat ka at tangapin ang bukas na hindi ka minsan nawalan ng kahit na ano,
kundi may natutunan kang aral na para sa iyo,
na maibabahagi mo rin sa iba"
0 (mga) komento:
Mag-post ng isang Komento