"Kapag Ikaw Naman Ang Nadapa"

Pakiramdam ko ay nagiging maaliwalas na ang lahat. Ang paghahanap ng kalinangan sa mga paghapo ng dibdib ay unti-unti ko nararamdaman. Nagpapasalamat sa mga tao na sa akin ay nangamba at nagpaliwanag ng kanilang mga dahilan kung bakit kailangan kong ngumiti muli.

Saan ko ba muli nakita ang inyong mga mukha? Kailan nga ba ulit tayo nagkausap ng personal at nagkaroon ng mga matatamis na tawanan? Ramdam ko muli ang bukas. Ang pagiging ako ay muli sa akin ay bumabalik. Hawak ko parin ang haba ng mga pisi sa bawat pag-akyat. Ang bawat pagbaybay sa aking  mga hinanakit ay pawang maamong dagat. Malawak at malalim, dito ako nabubuhay.

Muli sa aking pag-gising ang nais ko lang ay mapatawad nyo rin ako. Sa aking mga kahinaan at sa aking kakulangan, bilang kapatid, kaibigan o bilang magulang. Pagsusumamo na ang aking kalakasan ay muli pagtitibayin. Ang daan na ating tatahakin ay doon ko muli iyayabag ang mga paa na tungo sa mga pagsubok at pagpapahalaga sa bawat isa. Kahit gaano kalayo, kahit gaano katagal at ang maipapangako ko lang ay ang aking sarili kapag ikaw naman ang nadapa.