"Higit Pa Sa Ulam"

Tanghaling tapat noon, hindi parin ako nakakapag-umagahan at dahil narin sa init ng araw halos hapuin ako ng uhaw sa lansangan. Napahinto ako sa isang karinderia, sa unang tingin aakalain mo isang compound lamang ito na puno ng lamesa. Sinubukan kong pumasok sa loob upang kumain, sinalubong ako ng ngiti at magalang na pagtatanong.

Nanay: "Ano sayo anak?"

(At habang tinitignan ko ang mga maaari kong kainin )

Nanay: " Munggo , longanisang haba at sinigang na bangus ano sayo anak?"

~Isang munggo Nay, at Longanisa ....

Nanay:"Ilang kanin?

~isa lang Nay...


kukuhanin niya ang kanyang salamin at aaninagan ka niya, ganyan sya katiwala sa mga itinuturing nyang mga anak. animo'y nababasa nya ang iyong pagkatao mula sa iyong tinig na kanyang naririnig. Wala sa istado ng buhay o sa itsura ang kanyang pamantayan, lahat ay kanyang ipinagluluto  at bubusugin ang araw ninyo ng kanyang mga ngiti at pagpapahalaga.

Sa loob ng ilang taon dito ako kumakain ng umagahan at tanghalian. Dito din ako nagrereview sa umaga at madami narin ako naging kaibigan sa lugar na ito. Ang bawat hapagkainan ay napupuno ng kuwentuhan. Sari-saring ulam gaya ng mga usapan, Halo halong putahe gaya ng mga taong humihinto dito upang ubsan ang kanilang mga gutom at pagkasabik sa mga kaibigan o kakilala.

Marami-rami narin ang mga nakapagtapos sa aking dating eskuwelahan na naging parte ng karinderyang minsan pang binulungan ng mga magagandang  pangarap. May mga Empleyado din sa mga di kalayuang establisimento na nagdilig din ng kanilang mga tawa at ngiti.

Kung saan ang isang magandang kuwento ay nagtatapos sa magandang ala-ala, ngunit ang bawat takip silim ng buhay ay hindi kailanman mababago na ang araw ay magpapahinga sa kabilang dulo ng daan at sisibol muli mula sa bagong buhay sa umaga.

Sino ba naman ang makakalimot sa lugar na ni minsan ay hindi mo makikitaan ng lungkot ang isang nagtitinda. Araw-araw na ngiti at  boses ng isang nagtatanong na nanay na kung anong gusto mong kainin. Higit pa sa ulam ang aming natitikman,  higit pa sa kanin ang sa amin ay ibinibigay, daig pa ng sabaw ang buong maghapon na pagod, yan ang mga inihahain sa aming lamesa mula sa isang mapagmahal na tindera at nirerespeto ng lahat ...

si Nanay

Ma-mimiss ka namin.....

MARAMING SALAMAT