October 21, 2003
Saan ba ngayon at paroroon pa ba ako
Kung ang dadaanan ay malabo at magulo
Iisa lang siguro ang landas na ganito
Walang kasing sikip at parusa sa anino
Dinanas lamang ang hirap sa bawat kapalaran
sa daloy ng tinig bawat huni ay karangalan
ako ay nasaktan ng mga pangakong dinampian
sa aking pagyakap at kakaibang pakiramdam
sa aking paglalakbay sa mundong mapaghamon
iisa lang ang lugar na lagi kong tinutugon
ang landas na kasabay na doon din paroroon
yayakapin at isisilong sa kabila ng ambon
sa aking pagsunod sa tinig ng isang bulong
nilandas ko ang kawalan at bahala na kung magkagayon
kung saan di ko inisip kung sino o anong tulong
sa dilim ng kahapon at sa landas ko ngayon
bigla nalang napagmasdan ang liwanag ng bukas
sa himpapawid naka sanaysay ang buong walang wakas
sumpang pagmamahalan di bibitawan hangang wagas
ang pag-iibigang sa atin binigyan tayo ng lakas
kaya pala nung una pa, parang minahal na kita
kahit ilang panahon na di tayo pinagkikita
pusong nagmamahalan inihatid sa bawat pagsinta
sa atin noon paman doon din tayo magkikita
0 (mga) komento:
Mag-post ng isang Komento