Paminsan-minsan ko nalang nakikita ang mga tawa. Ang masasayang pagdiriwang ay hindi na gaya ng dati. Wala akong alam sa mga desisyon na dumaraan pati nga ang pagpinta ng mga araw nila ay hindi ko narin nararamdaman. Gaya sa aking pagsubaybay ay ganoon din ang aking papel sa maghapon. Mga tanong na,"ano ba ang masmahirap? Ang maging isa sa kanila o ang maging katulad nila?...
Hanggang unti-unti ko naunawaan na ang sagot sa mga tanong ko ay ang maging ako muna bago sila."
0 (mga) komento:
Mag-post ng isang Komento